Przyśpieszenie procesów regeneracyjnych i gojenie ran
Leczenie kontuzji sportowej ma swój naturalny rytm i przebiega według dość stałego schematu, niezależnie od przyczyny. W tym procesie zidentyfikowano trzy fazy:
fazę zapalną, proliferacyjną i przebudowy. W fazie proliferacyjnej w tkankach mięśniowo-szkieletowych (z wyjątkiem chrząstki) podczas zabiegu w komorze hiperbarycznej stopniowo zwiększa się dopływ tlenu do uszkodzonego obszaru i jest on niezbędny do syntezy składników macierzy pozakomórkowej, takich jak fibronektyna . W fazie przebudowy bez udziału tlenu hiperbarycznego uszkodzona tkanka wolniej ulega zmianom regeneracyjnym. Jednak przy pomocy sesji tlenoterapii hiperbarycznej, która zapewnia stały dostęp tlenu przez układ mięśniowo-szkieletowy proces ten jest przyspieszony. Jeśli uszkodzenie jest niewielkie, organizm wróci do pełni zdrowia. W zależności od wielkości urazu, kolagen może być nie wystarczająco twardy do naprawy mięśni lub więzadeł. Wymagana jest wtedy dodatkowa porcja zabiegów.
Oprócz zwiększonej zawartości rozpuszczonego tlenu w osoczu, połączenie ciśnienia i tlenu wydaje się sprzyjać ogólnoustrojowym rozszerzaniu się naczyń, a jednocześnie hamować rozszerzaniu naczyń w uszkodzonej tkance, co ograniczy obrzęk. Podczas zawodów sportowych przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych występowanie urazów wahało się od 10% do 55%. Większość urazów mięśni (ponad 90%) została spowodowana nadmiernym obciążeniem w czasie zmagań sportowych. Mięsień doznaje kontuzji, gdy zostanie poddany nagłej, dużej sile ściskającej. Natomiast przyczepy mięśni są poddawane nadmiernej sile rozciągającej, co prowadzi do ich przeciążenia, a w konsekwencji może powodować ich zerwanie.
Jak wynika z badania Terapia tlenem hiperbarycznym w urazach sportowych (Hyperbaric Oxygen Therapy in Sports Injuries) przeprowadzonego przez grupę badaczy w składzie: P. B. James, B. Scott i M. W. Allen, hiperbaryczna terapia tlenowa pozwala istotnie skrócić czas rekonwalescencji i przyspieszyć powrót do sprawności. Badanie zrealizowano na grupie zawodowych piłkarzy, kontuzjowanych podczas meczów lub podczas treningu. Stan urazu każdorazowo oceniał klubowy fizjoterapeuta, szacując ilość czasu, jaka musi upłynąć, aby zawodnicy mogli wznowić treningi. Następnie poddano sportowców tradycyjnym zabiegom fizjoterapeutycznym oraz codziennym sesjom tlenoterapii hiperbarycznej w komorach z tlenem pod ciśnieniem od 1.5 do 2 ATA . Co się okazało? Średni przewidywany przez fizjoterapeutę czas powrotu do treningów wynosił 210 dni. W praktyce zawodnicy wrócili na boisku już po… 63 dniach! Pacjenci odzyskali sprawność ponad 4 razy szybciej, niż pierwotnie zakładano! Żaden ze sportowców nie doznał nawrotu choroby po leczeniu.
